مقاومت ترمز در آسانسورهای ۳VF

با توجه به افزایش روز افزون نصب و کاربرد آسانسور های ۳VF در ایران به دلایل برتری این نوع آسانسور ها با آسانسورهای دوسرعته (در قسمت آموزش و نصب آسانسورهای ۳VF) تفاوتهایی میان تابلو فرمان (سیستم کنترل) این آسانسورها وجود دارد. از جمله: وجود اینورتر ، مقاومت ترمز ، الگوریتم کلی سیستم و ....

مقاومت ترمز (Brake Resistance) در آسانسورهای ۳VF به این دلیل استفاده می گردد که در بعضی اوقات طرف سنگین معلق از فلکه کششی موتور (کابین یا قاب وزنه) به سمت پایین حرکت می نماید. در این حالت موتور هیچ انرژی مصرف ننموده و بلکه این حالت تولید ولتاژ و فرکانس می نماید. در برخی آسانسورهای پیشرفته این انرژی به کمک سیستم ژنراتور در پک باطری ذخیره می گردد و بعدها زمانیکه برق سیستم قطع شده از این انرژی استفاده می گردد. (توضیحات کامل در لینک آسانسورهای پیشرفته موجود است) اما در آسانسوریهای معمولی که این سیستم تعبیه نشده، ولتاژ تولیدی باعث افزایش ولتاژ داخلی اینورتر شده و اینورتر دستور توقف آسانسور و اعلان خطا را صادر می نماید. بنابراین این ولتاژ تولیدی به نحوی می بایست تلف گردد که این عمل توسط مقاومت ترمز انجام میگیرد.

زیرا انرژی برگشتی (همان تولیدی) باعث تغییر جهت میدان الکترومغناطیسی موتور شده و این میدان باعث توقف موتور می گردد. مقاومت ترمز در بازه های زمانی کوتاه مدت فعال بوده و انرژی حاصله را به گرما تبدیل می نماید.

انواع مقاومت ترمز :

مدل DEG
مدل DEZ
مدل BEG
مدل GWG
مدل DEG: مقاومتهای دارای پوشش فلزی و قرار گرفته در جعبه های گالوانیزه

مدل DEZ: مقاومتهای دارای پوشش سیمان و با ترمینال سیم پیچی شده و قرار گرفته در جعبه های گالوانیزه

مدل BEG: مقاومتهای فولادی و تودار و حاوی سیم مقاومت کروم آلومینیوم بوده و درون جعبه های گالوانیزه قرار دارند.

مدل GWG: ایزوله شده توسط یک نوع سرامیک و بسیار مستحکم و مقاوم در برابر لرزش های ترافیکی هستند.