آسانسورهای گیرلس با موتور ستکرون مغناطیس دائم (PMSM)، در مدت کوتاهی به پر طرفدارترین تکنولوژی آسانسور در سراسر دنیای مدرن تبدیل شده است .
برتری های این فناوری بر سایر سیستم های آسانسوری ، بسیار است : راحتی فوق العاده ،کاهش لرزش و نویز ،حج کوچک موتور ،حذف هارمونیک های مختل کننده شبکه برق و البته کاهش چشمگیر مصرف انرژی .
از آنجا که سیم پیچ های روتور در این موتورها با آهنرباهای آلیاژی خاص و کمیاب جایگزین شده اند ، میزان تلفات بسیار کمتر و در نتیجه راندمان حاصله بالاتر از موتورهای آسانسور سنتی است . زمانی که این موتورها با سیستم اینورتر مناسب ترکیب شوند ، راندمان بین ۹۰ تا ۹۵ درصد و ضریب قدرت عددی نزدیک یک خواهد بود ،که این هدیه ای بزرگ به شبکه های برق شهری و تجهیزات الکترونیکی منازل است .
از دیگر ویژگی های مهم موتورهای گیرلس ،حذف قسمت مکانیکی گیربکس و در نتیجه کاهش تلفات ناشی از اصطکاک ، کاهش خرابی ، عدم نیاز به روغنکاری و در کل کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری است .
طراحی فشرده موتورهای گیرلس ابتکار اثرگذار دیگری را نیز ممکن ساخته است : حذف موتورخانه از ساختمان که در واقع یک تحول فنی و معماری قابل ملاحظه به شمار می آید، زیرا نه تنها هزینه های ساخت و ساز را کاهش می دهد ، بلکه فضای ارزشمندی را آزاد نموده و ابتکار عمل طراحان معماری را افزایش می دهد .
در آسانسور گیرلس بدون موتورخانه ،موتور به جای قرارگرفتن در فضایی مجزا بالای چاه ،در دیواره چاه تعبیه می شود و با تکیه به قدرت مغناطیس و تلفیق اجزاء موتور در ساختار دیسک مانند خود ، با اشغال کمترین فضای ممکن به سادگی کابین را با سرعت بالا در ساختمانهای نسبتا بلند به حرکت در می آورد .